تاسيسات بهداشتي كارگاه

ماده 3: ساختمان كارگاه بايد متناسب با وضع آب و هواي محل ساخته شده باشد.

ماده 4: ارتفاع كارگاه نبايد از سه متر كمتر باشد براي هر كارگر در كارگاه بايد حداقل سه متر مربع سطح منظور گردد و سطح اشغال شده به وسيله ماشين آلات يا ابزار و اثاثيه مربوط به كار و فاصله آنها از هم و مسير عبور و مرور وسايل نقليه جزو سطح مزبور محسوب نمي شود.

ماده 5: ديوارها و سقف كارگاه طوري ساخته شود كه از نفوذ عوامل زيان آور از قبيل گرما، رطوبت، سرما، صدا و غيره به داخل كارگاه و بالعكس جلوگيري كند.

ماده 6: كف كارگاه بايد هموار، بدون حفره و شكاف بوده و لغزنده نباشد و در صورت لزوم قابل شستشو باشد و داراي شيب مناسب بطرف كفشوي باشد.

ماده 7: ديوارها بايد صاف، بدون ترك خوردگي و به رنگ روشن و متناسب باشد.

ماده 8: در كارگاههايي كه با مواد شيميايي و يا مواد غذايي سر و كار دارند و يا طبيعت كار طوري است كه باعث آلودگي و روغني شدن ديوارها مي شود، ديوارها بايد صاف و قابل شستشو باشند.

ماده 9: در كارگاه بايد به تناسب وسعت محل ، نوع كار و شرايط اقليمي به اندازه كافي درب و پنجره براي ورود نور و هوا موجود باشد.

ماده 10: شيشه درب و پنجره بايد بدون شكستگي بوده و هميشه تميز باشند.

ماده 11: درب و پنجره ها بايد مجهز به توري بوده و دربها داراي فنر يا درب بند پنوماتيك باشند.

ماده 12: انباشتن كالا در جلو پنجره ممنوع مي باشد.

ماده 13: مساحت پنجره بايد متناسب با مساحت كف كارگاه و نوع كار باشد.

ماده 14: در كارگاه بايستي روشنايي كافي ( طبيعي يا مصنوعي ) متناسب با نوع كار و محل تامين شود.

ماده 15: منابع روشنايي مصنوعي بايد همواره سالم و تميز باشند.

ماده 16: هواي كارگاههاي بدون آلودگي بايد متناسب با فصل و جمعيت شاغل تهويه گردد.

ماده 17: دركارگاههايي كه آلودگي ناشي از كار وجود دارد ميبايست تهويه به گونه اي صورت گيرد كه تراكم آن مطابق با حد تماس شغلي باشد.

ماده 18: وسايل سرمايشي و گرمايشي كارگاه بايد دما و رطوبت محيط كار را مطابق باحد مواجهه مجاز تامين نمايند.

ماده 19: كليه كارگاهها به تناسب كار و توليد خود بايد داراي انبار مناسب باشند.