معاونت بهداشت دانشگاه علوم پزشکی تبریز

شرایط محیطی

مناطق فاقد آب سالم و بهداشت محیط مناسب در خطر همه‌گیری وبا می‌باشند. این مناطق شامل 1) نقاط شهری که آب آن به مقدار کافی کلرزنی نمی‌شود، 2) مناطق روستایی که به لوله‌کشی و چاههای حفاظت شده دسترسی ندارند، و 3) مناطقی که توالت و سیستم فاضلاب در آنها به طور معمول استفاده نمی‌شود، می‌باشد. علت فصلی بودن همه‌گیری‌های وبا بدرستی مشخص نگردیده است. نزدیک خط استوا، همه‌گیری‌های وبا غیر قابل پیش‌بینی می باشند و می‌توانند در فصل و خشک یا بارانی اتفاق افتند. در یک منطقه مورد نظر، همه‌گیری‌های وبا هر سال در یک زمان ظاهر می‌گردد. در مناطق معتدله، همه‌گیری‌های وبا معمولاً در طی ماههای پائیز و تابستان اتفاق می‌افتند.

عوامل میزبان

عوامل میزبان که موجب مقاومت در برابر بیماری وبا می شود شامل ایمنی ناشی از عفونت پیشین با ویبریوکلرا و در مناطق آندمیک، تغذیه شیرخوار با شیر مادر می باشند. از آنجا که ویبریوکلرا در محیط اسیدی نمی تواند زندگی کند، بیمارانی که آنتی اسید مصرف می کنند، یا تولید اسید معده آنها کاهش یافته است به وبا مستعدتر می باشند، افراد دارای گروه خونی O ، علائم شدید بیماری وبا را بیشتر نشان می دهند، اگر چه پاتوفیزیولوژی آن هنوز مشخص نشده است.

گروه های سرمی ( Serogroup ) ویبریوکلرا

تنها گروه 1O و گروه 139O بعنوان عوامل همه گیری‌های وبا شناخته شده‌اند. ایمنی ناشی از عفونت پیشین با ویبریوکلرا، نسبت به آن گروه سرمی اختصاصی می‌باشد. گروه‌های دیگری از ویبریوکلرا وجود دارند که می‌توانند موارد تک گیر اسهال آبکی را موجب شوند ولی هیچ یک از آنها باعث همه‌گیری نمی‌شوند. پاندمی هفتم جاری مربوط به ویبریوکلرا 1O بوده است. ویبریوکلرا 139O، در ابتدا در سال 1992 در بنگلادش کشف شد. بیماری ناشی از این سوش، از بیماری ناشی از ویبریوکلرا 1O قابل تمیز نیست. ویبریوکلرا 139O می‌تواند بالقوه ایجاد پاندمی کند، همان‌طور که در مدت کمتر از یک سال این سوش به کشورهای آسیایی و آمریکای شمالی رسید. اگرچه ویبریوکلرا 139O هنوز در آفریقا گزارش نشده است ولی هر جمعیتی که در خطر ویبریوکلرا 1O باشد، در خطر 139O نیز قرار دارد.