وبا، طیف بالینی وسیعی دارد. تقریباً 75 درصد از افرادی که دچار عفونت با ویبریوکلرا می شوند، هیچ نشانهای از بیماری ندارند. بیست درصد دیگر دچار اسهال میشوند که از اسهال ایجاد شده توسط دیگر ارگانیسمها قابل افتراق نیست. در تعداد اندکی (2 تا 5 درصد) از افراد مبتلا به عفونت، اسهال آبکی، استفراغ و از دست رفتن آب بدن رخ میدهد. وبای علامتدار با اسهال آبکی حجیم بدون تب یا زورپیچ شکم آغاز میگردد. مدفوع بیماران وبایی، ظاهر مایعِ شفافِ آغشته به موکوس سفید رنگ میگیرد که اصطلاحاً مدفوعِ «آب – برنجی» نام دارد و معمولاً بدون بو می باشد یا بوی خفیف ماهی را دارد. استفراغ که میتواند شدید باشد و کرامپهای دردناک در پاها علائم شایع میباشند. در موارد شدید بیماری، زورپیچ در معده یا درد دستها و پاها ممکن است وجود داشته باشد. افراد وبایی شدیداً بدحال ممکن است تا 10 درصد از وزن بدن خود را از طریق اسهال و استفراغ از دست بدهند. در موارد بسیار شدید از دست دادن مایع میتواند تا میزان یک لیتر در ساعت در مدت 24 ساعت اولیه بیماری برسد. بیمارانی که شدیداً دهیدره میباشند ممکن است دچار شوک هیپوولمیک شوند. این بیماران فشار خون پایین و نبض رادیال ضعیف دارندخواب آلودگی یا عدم هوشیاری نیز ممکن است در آنها دیده شود. آب بدن این بیماران را می بایست با استفاده از مایعات درون وریدی جبران کرد جزئیات رسیدگی به بیماران در ضمیمه یک ذکر شده است.