در کشور هایی که در نظام سلامت علاوه بر بخش دولتی یا ملی بخش خصوصی هم فعالیت می کند همکاری و هماهنگی این دو بخش در کنترل بیماری ها ی تحت مراقبت کاملاً ضروری است. پرواضح است که در صورت عدم هماهنگی و همکاری بین این دو بخش نتایج حاصل از مراقبت هر بیماری تنها قسمتی از وضعیت بیماری را نشان می دهد و شاخص ها و میزان های محاسبه شده برای آن جامعه قابل تعمیم نخواهد بود و بنابراین نظام مراقبت از جامع بودن ساقط شده و کل جامعه را پوشش نخواهد داد.
در اجرای نظام مراقبت بیماری های منتقله از غذا نیز ایجاد یک شبکه همکاری چه از نظر کلینیکی و چه پاراکلینیکی بین بخش خصوصی و دولتی اجتناب ناپذیر است این شبکه در سطح شهرستان تعریف می شود در مرکز بهداشت شهرستان فهرست اسامی تمام مراکز درمانی و تشخیصی اعم از مطب ها، کلینیک ها، آزمایشگاه ها و بیمارستان ها تهیه می شود و هر مرکز درمانی و تشخیصی دولتی و خصوصی آدرس، تلفن و کارشناسانی را که بایستی گزارش بیماری ها را دریافت کنند می شناسند.
1 - 5: شبکه تشخیص بالینی
اساس بیماریابی در نظام مراقبت بیماری های منتقله از غذا Community-based یا Patient-based است. یعنی طبق تعریف وقتی دو نفر یا بیشتر از غذا یا آشامیدنی مشترکی استفاده کرده و علائم گوارشی مشابه دارند یک طغیان بیماری اتفاق افتاده است که اولین مرکز درمانی اعم از دولتی یا خصوصی زمانی که به وقوع طغیان مشکوک می شود بایستی به صورت فوری و تلفنی مراتب را به مرکز بهداشت شهرستان گزارش نماید.
در خانههای بهداشت بهورز و در مراکز بهداشتی درمانی پزشک مرکز و کارشناسان بیماریها و بهداشت محیط موظف به گزارشدهی به مرکز بهداشت شهرستان هستند. مطبها، کلینیکها و بیمارستانهای خصوصی و دولتی هم پس از مشکوک شدن به وقوع طغیان بایستی به مرکز بهداشت شهرستان گزارش نمایند.
این گزارشها دو مرحله دارد:
الف) در زمان طغیان
تمام مراکز بهداشتی و درمانی دولتی و خصوصی موظف هستند در مدتی که طغیان بیماری ادامه دارد موارد را به صورت روزانه در پایان هر روز به مرکز بهداشت شهرستان گزارش نمایند.
ب) در پایان هر ماه
تمام مراکز بهداشتی درمانی دولتی و خصوصی موظف هستند در پایان هر ماه آمار ماهانه بیماریهای منتقله از غذا را که فعلا تحت مراقبت می باشند ( سالمونلا، شیگلا، E.Coli 0157:H7 ، استاف ارئوس و بوتولیسم ) به همراه سایر بیماری هایی که نیاز به گزارش دهی دارند به مرکز بهداشت شهرستان گزارش نمایند بدیهی است تعاریف بیماری ها و فرم گزارش دهی در تمام مراکز بایستی یکسان باشد.
2 - 5: شبکه تشخیص آزمایشگاهی
منظور از شبکه تشخیص آزمایشگاهی بین بخشی خصوصی و دولتی در نظام مراقبت بیماریهای منتقله از غذا این است که هر دو بخش موظف باشند نتایج آزمایشهای مربوط به بیماریهای تحت مراقبت را بطور منظم و مستمر به مرکز بهداشت شهرستان گزارش نمایند. مسئولین آزمایشگاههای بخش دولتی و خصوصی در صورتیکه در تعداد بیماریهای تحت مراقبت در مقایسه با مدت مشابه سال قبل و روزهای قبل افزایش غیرمنتظره مشاهده نمایند به وقوع طغیان بیماریهای منتقله از غذا مشکوک شده و بایستی مراتب را به صورت تلفنی به مرکز بهداشت شهرستان گزارش نمایند. آزمایشگاه در بررسی و کنترل هر طغیان بیماریهای منتقله از غذا نقش اصلی دارد و علاوه بر تعیین عامل طغیان، طول مدت آن و الگوهای مقاومت میکروبی را مشخص میکند. بنابراین از اولین لحظات وقوع طغیان، آزمایشگاه به خدمت گرفته میشود.
براساس توضیحات ارائه شده در بخش « تشخیص آزمایشگاهی » از فصل چهارم، تشخیص بیماری های گروه ( ب ) یعنی استافیلوکوک و بوتولیسم تنها در بخش دولتی انجام خواهد شد و بخش خصوصی در این دو مورد مسئولیتی ندارد یعنی کلیه نمونه های بالینی و غذایی بوتولیسم به انستیتو پاستور ایران ارسال خواهد شد و نمونه های غذایی استافیلوکوک به آزمایشگاه های غذا و داروی معاونت غذا و دارو و نمونه های انسانی استافیلوکوک 20 دانشگاه به دانشکده بهداشت دانشگاه علوم پزشکی تهران و 20 دانشگاه به مرکز تحقیقات گوارش و کبد دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی ارسال خواهد شد.
بنابراین همکاری بخش خصوصی با بخش دولتی مربوط به بیماری های باکتریال شیگلا، سالمونلا و E.Coli 0157:H7 خواهد بود. گزارش نتایج آزمایشگاهی مربوط به این سه بیماری توسط آزمایشگاه های بخش دولتی و خصوصی دو مرحله دارد:
الف) در زمان طغیان
تمام آزمایشگاه های خصوصی و دولتی موظف هستند در مدتی که طغیان ادامه دارد بنا به درخواست مرکز بهداشت شهرستان کلیه نتایج آزمایشگاهی مربوط به سه بیماری سالمونلا، شیگلا و E.Coli 0157:H7 را روزانه و در پایان هر روز به مرکز بهداشت شهرستان گزارش نمایند.
ب) در پایان هر ماه
تمام آزمایشگاه های خصوصی و دولتی موظف هستند در پایان هر ماه آمار ماهانه نتایج آزمایشگاهی مربوط به بیماری های سالمونلا، شیگلا و E.Coli 0157:H7 را به همراه سایر بیماری هایی که نیاز به گزارش دهی دارند به مرکز بهداشت شهرستان گزارش نمایند بدیهی است روش های تشخیص آزمایشگاهی و تیترهای تشخیصی استاندارد شده در تمام آزمایشگاه های دولتی و خصوصی بایستی یکسان باشند. استانداردهای روش های تشخیصی از سوی معاونت سلامت وزارت متبوع اعلام می شود.
3- 5 : شبکه گزارشدهی نتایج آزمایشگاهی
نمودار شماره 2 : سطوح گزارشدهی نتایج آزمایشگاهی بیماریهای منتقله از غذا را در بین بخش خصوصی و دولتی نشان میدهد.
نمودار شماره 2: سطوح گزارشدهی نتایج آزمایشگاهی بیماریهای منتقله از غذا به وسیله آزمایشگاههای دولتی و خصوصی
به منظور کنترل بهتر طغیان، نتایج آزمایشگاهی مربوط به نمونه های غذا و بالینی بوتولیسم و نمونه های غذای مربوط به چهار بیماری استاف ارئوس، سالمونلا، شیگلا و E.Coli 0157:H7 و کلیه نمونه های بالینی استاف ارئوس و 5 تا 10% نمونه های بالینی سالمونلا، شیگلا و E.Coli 0157:H7 به وسیله انستیتو پاستور، آزمایشگاه های غذا و دارو، دانشکده بهداشت دانشگاه علوم پزشکی تهران و مرکز تحقیقات گوارش و کبد دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی در دو مرحله وقوع طغیان به صورت روزانه و در پایان هر ماه به صورت ماهانه بایستی به مرکز مدیریت بیماری ها گزارش گردد.
4 - 5: پس خوراند بین بخشی
نتایج حاصل از تجزیه و تحلیل داده های جمع آوری شده طغیان بیماری های منتقله از غذا در کشور به صورت فصلی یعنی هر 3 ماه یکبار توسط مرکز مدیریت بیماری ها اعلام می گردد. اطلاعات حاصله در اختیار کلیه مسئولین سلامت غذا Food Safety و مسئولین تدوین سیاست های غذایی کشور و کلیه مراکز درمانی و تشخیصی دولتی و خصوصی قرار می گیرد. همچنین گزارش سالیانه طغیان های بیماری های منتقله از غذا در کشور در فروردین ماه هر سال منتشر می شود.
علاوه بر گزارش های فصلی و سالیانه گزارش تجزیه و تحلیل طغیان های بزرگ و با اهمیت بلافاصله بعد از پایان هر طغیان تهیه و به منظور طراحی اقدامات مداخله ای در اختیار بخش های مختلف قرار می گیرد. همچنین نتایج حاصل از تجزیه و تحلیل طغیان از طریق مرکز بهداشت شهرستان در اختیار کلیه مطب های خصوصی، مراکز بهداشتی درمانی و خانه های بهداشت قرار می گیرد.