کلمات کليدي

ارتقاء بهسازي- آموزش بهداشت

ارزيابي طغيان

1- به چند درصد از جمعيت با تسهيلات بهداشتي پيشرفته خدمت رساني ميشود (به سر فصل 1-11 نگاه کنيد)

2- آيا در محل يک سيستم خوب براي مديريت مواد زائد و دفع آنها در جريان طغيان وجود دارد (تخليه توالت ها و برداشت گل و لاي سپتيک تانک ها)؟

3- آيا تسهيلات بهداشتي در مقابل سيل و ساير بلاياي طبيعي آسيب پذير بودند؟

4- آيا تسهيلات بهداشتي به صورت بالقوه مي توانست منابع آب آشاميدني را آلوده کند؟

5- آيا توجه ويژه در جهت تهيه تسهيلات بهداشتي براي جوامع پر خطر در جريان طغيان اعمال شده بود (به نكات مهم 2-11 نگاه کنيد)

6- آيا کارکنان بهداشتي تربيت شده براي آموزش رفتاري هاي خوب بهداشتي به مردم منطقه وجود داشت (به نكات مهم 3-11 نگاه کنيد)؟

توصيه هاي مفيد براي افزايش آمادگي

يک فهرست موجودي از امکانات بهداشتي موجود (اصلاح شده و نشده) بايستي تکميل شود تا خطرات انتقال بيماري ارزيابي شود. رفتار بهداشتي يک عنصر کليدي در برنامه هاي بهداشتي است. رفتارهاي بهداشتي درست و معقول مانند شستن دست ها با صابون، دفع صحيح مدفوع کودکان و استفاده از سرويس هاي بهداشتي براي دفع مدفوع، براي پيشگيري از گسترش بيماري ها بسيار مهم هستند.

نكات مهم

1-11 : افزايش بهسازي محيط

مردم بايد به يكي از سرويس هاي بهداشتي اصلاح شده دسترسي داشته باشند مانند اتصال به شبكه فاضلاب عمومي، اتصال به يك سپتيك تانك، توالت سيفون دار، چاله يا گودال ساده توالت و توالت مجهز به تهويه هوا. سرويس هائي مانند توالت هاي سطحي، توالت هاي عمومي يا مشترك و خندق ها بايستي در كمترين زمان ممكن با سرويس بهداشتي اصلاح شده جايگزين شوند.

2- 11 : جلب مشاركت جامعه

جامعه بايستي در تمام مراحل بكارگيري طرحهاي بهداشتي در محل مشاركت داده شوند. بدون مشاركت و درگير كردن آنها خطر عدم استفاده يا استفاده ناصحيح از اين سرويس هاي بهداشتي وجود دارد.

3- 11 : بهداشت و بهسازي محيط

ارتباط بين بهداشت، تامين آب و سلامت بطور مستقيم تحت تاثير رفتارهاي بهداشتي است. مزاياي سلامتي ناشي از دسترسي به سرويس هاي بهداشتي بدون رفتارهاي خوب بهداشتي قابل تصور نخواهد بود (WHO,1996) سرويسهاي بهداشتي بايستي تميز و بهداشتي باشند تا سلامت استفاده كنندگان و جامعه را بطور كلي به خطر نياندازند.