|
جدول 1: مراحل رسيدگي به بيماران مشكوك به وبا
|
|
1 – ميزان دهيدارتاسيون بيمار را ارزيابي كنيد.
2 – جبران مايعات بيمار را براساس راهنماي سازمان جهاني بهداشت براي موارد بدون دهيدارتاسيون و موارد دهيدارتاسيون نسبي يا شديد انجام دهيد.
3 – بيمار را بطور مكرر پايش كنيد و وضعيت جبران مايعات را با فواصل زماني توصيه شده در راهنماي مربوطه ارزيابي كنيد. براي درمان ميزان دهيدارتاسيون كه مجدداً ارزيابي كرده‌ايد از راهنماي درمان استفاده كنيد.
4 – يك نمونه سوآب مقعدي از پنج بيمار اول مشكوك به وبا در تسهيلات بهداشتي تهيه كنيد.
5 – به بيماران مبتلا به دهيدارتاسيون شديد آنتي بيوتيك خوراكي بدهيد.
6 – در صورتي كه استفراغ بيمار متوقف شده است به او اجازه دهيد تا آنچه لازم است را ميل كند.
7 – تا زماني كه اسهال متوقف شود پايش بيمار و جايگزيني مايعات را ادامه دهيد.
8 – به اندازه دو روز پودر ORS به بيمار بدهيد تا از آنها طبق دستوراتي كه شما ارائه مي‌دهيد استفاده كند.
|
| وضعيت بيمار |
گروه الف
بدون دهيدراتاسيون
|
گروه ب
دهيداراتاسيون نسبي
|
گروه ج
دهيدارتاسيون شديد
|
|
نگاه كنيد :
|
|
|
|
|
1 – وضعيت عمومي
|
خوب، هشيار
|
* نارآرام، بيقرار*
|
*خواب آلوده يا بيهوش*
سست (floppy)*
|
|
2 – چشمها (اشك)
|
طبيعي وجود دارد
|
فرو رفته وجود ندارد
|
بسيار فرو رفته و خشك وجود ندارد
|
|
3 – دهان و زبان
|
مرطوب
|
خشك
|
بسيار خشك
|
|
4 – تشنگي
|
بطور طبيعي مي‌نوشد، تشنه نيست
|
* تشنه، با ولع مي‌نوشد*
|
*خوب نمي‌آشامد يا قادر به آشاميدن نيست*
|
|
لمس كنيد:
|
|
|
|
|
1 – نيشگون پوستي
|
2 – سريعاً بر مي‌گردد
|
*به آهستگي بر مي‌گردد*
|
*بسيار آهسته بر مي‌گردد*
|
|
تصميم بگيريد:
|
بيمار هيچ نشانه‌اي از دهيدارتاسيون ندارد
|
اگر بيمار دو يا بيشتر از دو نشانه از موارد فوق را داشته باشد و حداقل يكي از آنها از نشانههاي اصلي باشد، دچار دهيدارتاسيون نسبي است
|
اگر بيمار دو يا بيشتر از دو نشانه از موارد فوق را داشته باشد و حداقل يكي از آنها از نشانههاي اصلي باشد، دچار دهيدارتاسيون شديد است.
|
* نشانه اصلي
در بزرگسالان و كودكان بزرگتر از سال، ساير *نشانههاي اصلي* براي دهيدارتاسيون شديد عبارتند از *فقدان نبض راديال* و *فشار خون پايين*. نيشگون پوستي در بيماران مبتلا به ماراسموس (تحليل رفتن شديد توده بدني) يا كواشيوركور (سوء تغذيه شديد همراه با ادم) يا بيماران چاق كمتر مفيد مي باشد. وجود يا فقدان اشك فقط در مورد شيرخواران و كودكان خردسال نشانههاي بارزي محسوب مي‌شود.