آموزش بهداشت

يكي از مشهورترين و درعين حال قديمي ترين تعاريف آموزش بهداشت توسط وود (Wood) محقق معروف آموزش بهداشت در سال 1922 ارائه شده است كه عبارت است از :

مجمومعه تجربياتي كه بر عادتها ، گرايشها (طرز تلقي ها) و دانشهاي مرتبط با بهداشت فردي ، اجتماعي يا نژادي موثر واقع مي شود.

تعريف آموزش بهداشت از نظر سازمان جهاني بهداشت (WHO) عبارت است از :

تشويق و ترغيب مردم براي قبول و نگهداري رفتار و اعمالي كه براي ادامه زندگي سالم ضروري است و نيز به كار بردن عقل و منطق سليم براي استفاده صحيح از خدمات بهداشتي كه در دسترس آنان قرار دارد.

 

اهداف آموزش بهداشت :
اهداف آموزش بهداشت عبارت است از :
1 – تغيير رفتار در مردم و جايگزين کردن عادات بهداشتي به جاي عادات غيربهداشتي
2 – قرار دادن سلامت به عنوان يک ارزش اجتماعي
3 – تشويق مردم در استفاده صحيح از خدمات بهداشتي

روش هاي آموزش بهداشت:

1 –آموزش جمعي : اين آموزش ها غالباً با استفاده از وسايل ارتباط جمعي مانند راديو، تلويزيون ، روزنامه، مجله، کتاب و امثال اينها به مردم داده مي شود. در گروه بهداشت محیط نیز در مناسبت های مختلف و یا بنا به نیاز جامعه این نوع آموزش هم انجام می گیرد.

2 – آموزش گروهي : در اين نوع آموزش ها، به افرادي از يک طبقه معين اجتماعي ، در مورد مسائل بهداشتي ، آموزش داده مي شود. از ويژگي هاي اين روش اين است که به دليل رو در رو بودن آموزش دهندگان گيرندگان امکان بحث و شکافتن جنبه هاي گوناگون يک مسأله بهداشتي وجود دارد. افراد آموزش گيرنده، عقايدخود را مطرح ميکنند و تبادل اطلاعات، موجب تکميل معلومات آنها مي شود. این نوع آموزش نیز در گروه بهداشت محیط به گروههای هدف مختلفی از جمله دانش آموزان،متصدیان اماکن، رابطین بهداشتی، افراد درون سازمانی و برون سازمانی و مردم ارائه می گردد.

3 – آموزش هاي فردي : آموزش هاي فردي چهره به چهره بهترين نوع آموزش ها هستند که دو طرف مي توانند مفاهيم را درست درک کنند، مشکلات بهداشتي خود را مطرح و بررسي کنند و بالاخره به نتايجي برسند که در روش زندگي خود تغييراتي دهند. این نوع آموزش در بازدیدهایی که توسط بازرسین بهداشت محیط از اماکن عمومی و مراکز تهیه توزیع مواد غذایی انجام می گیرد به صورت روزانه به متصدیان این اماکن و مراکز داده می شود.

 

جدول تعداد جلسات آموزشی برگزار شده در رابطه با بهداشت محیط در سال 1391