بهداشت دست در بيمارستان
بهداشت و تميزي دستها بطور قابل ملاحظه اي قدرت بيماريزايي دستها را کم کرده و بعنوان يکي از اولين عواملي که ريسک انتقال ميکروارگانيسم ها را به بيماران کاهش داده و نيز در سلامت پرسنل مؤثر است مورد توجه قرار گرفته است.
مطالعات پايه بيمارستاني نشان داده که بي توجهي به بهداشت دست با پيدايش عفونت و گسترش ميکروبهاي مقاوم ارتباط داشته و بعنوان يک عامل مهم در بروز بيماريها محسوب مي شود.
مطالعات همچنين نشان داده اند که شيوع عفونتهاي مرتبط با سلامت دست با بهبود وضعيت بهداشت دست کاهش پيدا مي کند
شستشوي دستها در موارد زير الزامي است :
* قبل و بعد از معاينه هر بيمار
* بعد از تماس با اشياء و آلودگي با خون يا بزاق
* وقتي که کثيفي دستها آشکار باشد
* قبل از پوشيدن دوباره و بعد از درآوردن دستکش هايي که پاره ، بريده يا سوراخ شده اند .
* قبل از ترک مطب دندانپزشکي
پوست سالم و بخصوص پوست دست مانعي براي ورود ميکروب به بدن مي باشد . شستشوي دستها و روشهاي ضدعفوني کردن ، بطور مؤثري توده ميکروبي کم و گذرا و سطحي پوست را بهبود خواهد بخشيد.
بعبارت ديگر پوست آسيب ديده احتمالاً محلي براي تجمع ميکروبهاي گرم منفي و استافيلوکوک آرثوس خواهد شد که حتي بهترين شيوه هاي بهداشت دست هم در اين مورد با شکست مواجه خواهد شد.
تميزي اوليه و سپس شستن با آب و صابون معمولي بعنوان يک راهکار مراقبتي از پوست مورد توجه مي باشد. اگر پس از شستشو دست ها با الکل تميز شوند تعداد ميکروبها بطور چشمگيري کاهش مي يابند.